Bazen düşünüyorum düşündükçe yokum!

Bazen düşünüyorum düşündükçe yokum! diyorum.. bazı şeyleri sindirip hazmetmek ne insanlık meselesidir ama... sindirmek derken ruhumuzun sindirilmesi değil, burada söz ettiğimiz olgu; bizi biz yapan temel esaslarımız mı, zora dayatılan esaslar mı? kim bilir kaç farklı beyin süzgecinden geçerek ulaşan şahane düşünce eserlerimiz var sadece Tanrı bilir.

Tanrı'nın bilip insanlarla paylaştığı yaşam stillerimiz, geleneğe yada bir diğer havalı adıyla toplum normlarımızın bizi ne kadar etkilediğine bakacağız. Ben kural dinlemem! istediğimi yaparım diyen yetişkin yada her hangi bir yaş grubundan insana sormak isterim gerçekten siz mi özgür olduğunuzu düşünüyorsunuz yada düşündüğünüz sistem size neleri vaat ediyor? Kendime şunu iletmek isterim: özgür olduğuma tüm ruhumla inanmalı mıyım?  Sürekli göz ardı edilen fikirlerimiz varken yüzde yüz bir özgürlük hangi insana nasip olmuş ki bana yar olacak? Sürekli algılar,biçimler, estetik çizgiler diyoruz diyoruz ama bunlar sanat yaparken bize gereken teknik destekler.

Özgürleşmek istememiz kanımızda var! kanımıza  işleyen bu denli önemli bir mevzumuz var! insanların zulmünden kaçıp kurtulmak doğamızda var! var olana sahip olma isteğimize saygı var mı? maalesef olumsuz düşünceler kafamı yormakta! Her zaman yazmanın gücüne inanmışımdır. Her zaman bir kitabın beni özgür bırakabileceğine inanmışımdır... ama her zaman inandığım bir şey varsa bunlar olmadan özgür olmayı düşünebildiğim çok kısıtlı bir alana sahip oluşum. 

İnsanlar böyledir. Neyimiz eksik olsa ona ulaşma çabamız bizi çıldırtır. İlla ki ona sahip olma isteğimiz sinsi bir yılan gibi! ona sahip olma tutkumuz ne güçlü, ne dinamik. Bazen bütün bu tutkunun boşa gittiğini görmek üzüyor beni. Kendi adıma kendimden yüzde yüz mutlu muyum? tartışırım.. kendimle bile tartışırım. İstekli olduğum bir çok şey için on dakika sonrası öyle hissedeceğim ne malum. Hayat; ihtimaller üzerine gerçekleri var etme çabamızdır. Biri bana senin için hayat nedir? diye sorsa kesinlikle bu cevabı vereceğim. Hayat benim için olması ihtimal şeyleri gerçeğe kavuşturma arzum. Tutkum, sevgim,isteklerim gerçeğe dönüştüğünde ben yaşadığımdan emin olabilirim.  Çok sevgili algılarım; lütfen beni gerçeğimle kavuştur. En çok bunu isterim.